Enstitüler: Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Ak, S. (2010). Diş hekimi fobisi kan ve yaralanma fobisi dışında ayrı bir kategori olabilir mi: Demografik Fenomenolojik ve Klinik Özelliklerinin Araştırılması (Uzmanlık tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.

Mızrak, Ö. E. (2006). Anksiyete bozukluğu ve/veya depresif bozukluk tanısı alan hastalarda çok boyutlu mükemmeliyetçilik ölçeği uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Turgul, Ö. (2000). Çok boyutlu sağlık anketi - ÇSA'nın (MHQ) Türkiye'ye uyarlanması, bu ankete dayalı çalışmanın Menderes ilçesinde uygulanması (ve bu bölgedeki halkın sağlık geliştirici tutum ve davranışları ile karşılaştırılması) (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Esin-Özabacı, M., N. (1997). Endüstriyel alanda çalışan işçilerin sağlık davranışlarının saptanması ve geliştirilmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Kuru, N. (2010). Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran koroner arter hastalığı tanılı bireylerin sağlık davranışlarının belirlenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.

Tınazcı, C. (1996). Çoklu Sıçrama Testinin güvenirliği ve geçerliği (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Şenturan, L. (2006). Hemşirelik öğrencilerinde eleştirel düşünme. (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Taşkıran, E. (2008). Elit dansçıların danstaki etik değerlere yönelik davranışları (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Arslan, H. G. (2025). Kekemeliği olan yetişkinlere yönelik Davranış Kontrol Odağı Ölçeği’nin Türkçeye uyarlanması ve geçerlik ve güvenirlik çalışması (LCB-TR) (Tez No. 922232) [ Yüksek lisans tezi, İstanbul Medipol Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Tufan, D. (2010). Spor eğitimi veren öğrenim kurumlarının değişim ihtiyacının belirlenmesi (Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu örneği) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Seren, Ş. (2005). Değişime Karşı Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi ve kalite belgesi alan hastanelerde değişim ile örgüt kültürü arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Seren, Ş. (2005). Değişime karşı tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve kalite belgesi alan hastanelerde değişim ile örgüt kültürü arasındaki ilişkinin incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Topçu, S. (2017). Çocuklarda otizm spektrum bozukluğunun M-CHAT (modified checklist for autism in toddlers/ değiştirilmiş erken çocukluk dönemi otizm tarama ölçeği) ve TIDOS (three-item direct observation screen/ üç maddelik direk gözlemsel tarama) tarama testleri ile değerlendirilmesi (Tez No. 453883) [Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Uğur, Z. A. (2000). Ege Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi'ne başvuran hastaların dental anksiyete düzeylerinin değerlendirilmesi. (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Sevgi Doğan,E., (2020). Planlı görsel eğitim üniversite öğrencilerinin deri kanserine yönelik tutum ve inançlarını etkiler mi? (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin.

Gedik- Çelik, S. (2002). Tip 2 diyabetli hastaların tedaviye ve bakıma yönelik tutumlarının ve iyilik hallerinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Dolgun, G. (2003). Dikkat eksikliği/ hiperaktivite bozukluğu olan 8-12 yaş grubu çocuklarda yaşam kalitesi ölçeğinin (DE/ HB-YKÖ) geliştirilmesi(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Budak, Z., (2020). Dinleme Ortamları ve Yansımalarının Yaşam Kalitesi Üzerine Etkisi Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi).

Gün, Ç., (2014). Dismenore Etkilenmişlik Ölçeğinin Geliştirilmesi. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Özcan, H. (2012). Diyabet Güçlendirme Ölçeği'nin Türk toplumu için geçerlik güvenirliğinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Isparta.

Yılmaz, F. (2011). Diyabet ile İlgili Sorunlu Alanlar(DİSA) Ölçeği'nin Türk diyabetliler için uygunluğunun değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Karakurt, P. (2008).Tip 2 diyabetli hastalara verilen eğitimin öz-bakım üzerine etkisi. (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Bayındır Çevik, A. (2010). Tip 2 diyabetlilerde kardiyovasküler risk faktörleri ile sağlık inancı ve öz-etkililik arasındaki ilişki.(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Can, E. (2019). Diyabet Teknolojisi Ölçeği'nin Türkçe uyarlamasının geçerlilik ve güvenirlilik çalışması [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Koç Üniversitesi, İstanbul.

Kır-Biçer, E. (2011). Diyabetli hastalarda ayak bakım uygulamaları ve öz etkililiğin değerlendirilmesi (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.