Enstitüler: Sağlık Bilimleri Enstitüsü

Duğan, Ö. (2006). Spor yöneticilerinin etik kod analizi: Ölçek geliştirme çalışması. (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Erdoğan, A. (2001). Takım ve bireysel spor yapan sporcuların başarı motivasyonlarının karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin.

İnce, P. (2006). Antrenör davranışları ve sporcu doyumu: ölçek geliştirme ve uyarlama çalışması. (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Davarcı, S. (2008). Sporcularda rol belirsizliğinin grup bütünlüğüne etkisi (Yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin.

Toros, T. (2001). Elit ve elit olmayan erkek basketbolcularda hedef yönelimi, güdüsel (motivasyonel) iklim ve hedeflerin özgünlük, güçlük derecesi özelliklerinin, yaşam doyumuna etkisi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Mersin Üniversitesi, Mersin.

Toros, F. Z. (2001). Elit sporcuların güdüsel yönelimleri: voleybolcular üzerinde bir araştırma (Yüksek Lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mersin

Erdem, M. (2008). Amerikan futbolu sporcularında Sporda Güdülenme Ölçeği'nin geliştirilmesi. (Yüksek Lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Türkyılmaz, H. B. (2019). Futbolcuların zihinsel dayanıklılık düzeyleri ile sporda mücadele ve tehdit algılarının belirlenmesi [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Başkent Üniversitesi, Ankara.

Deryahanoğlu, G. (2019). Sporda yabancılaşma ve kişilik özellikleri ilişkisi üzerine bir alan araştırması (Doktora Tezi). Hitit Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Çorum.

İzmit-Tömer, S. (1996). Stress Audit Ölçeğinin ergenlerde geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Sağlam, Y. (2019).Adölesanlarda Salutogenez Sağlık Göstergesi Ölçeğinin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek Lisans Tezi]. Düzce Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Düzce.

Kişin, Ş. (2023). Bir vakıf üniversitesinde okuyan hemşirelik öğrencilerinin cerrahi hastalıklar hemşireliği lisans düzeyi teorik öğretiminde takım bazlı öğrenme modeline yönelik deneyimlerinin ve öz yönetimli öğrenme düzeylerinin incelenmesi: Karma yöntemli bir çalışma (Tez No. 10559884) [Yüksek Lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Akyüz, U. (2003). Spor takımlarında grup içi bağlılık ve performansa etkisi (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Alkan, G. (2009). Takım sporlarında etkili iletişim ölçeğinin Türk takım sporcularına uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü,Mersin.

Arslan, N., Kürtüncü M. (2022). Bebek liderliğinde beslenme ve geleneksel tamamlayıcı beslenme eğitiminin bebek gelişimine etkisi/ The effect of baby-led weaning and traditional complementary feeding education on infant development (Tez No. 750128) [Doktora tezi, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Ağan, S. (2019). Sağlık bilimleri fakültesi öğrencilerinin tamamlayıcı, alternatif tedavi ve modern tıbba ilişkin tutum ve davranışları [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.

Kısa, B. (2005). Hemşire öğretim elemanlarının teknolojiye ilişkin tutumları (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Onan - Gökçe, N. (2001). Terminal dönemdeki kanser hastalarına bakım veren hemşirelerin karşılaştıkları güçlükler ve başa çıkma yolları (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri, İstanbul.

Çapık, A. (2013). Tılburg gebelikte distres ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Terkeş, N. (2012). Tip 2 Diyabetli Bireylerde Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Usta Yeşilbalkan, Ö. (2001). Tip 2 diabetli hastaların kendi kendine bakımlarındaki öz yeterlilikleri ve öz yeterliliklerini etkileyen faktörlerin incelenmesi (Yüksek Lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Güleç, D. (2012). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Güleç, D. (2012). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi (link is external) (link is external) adresinden edinilmiştir.

Volkan- Kavas, M. (2008). Ölüm ve ölmekte olan hastaya yaklaşım konusundaki etik eğitiminde anlatısal uygulamaların etkililiği (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çelibioğlu, A.(2004).Toplum sağlık yoğunluğu derecelendirme ölçeğinin Türk toplumu için geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.