Dergiler: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi

Çivitçi, A. (2006). Ergenler için Mantıkdışı İnançlar Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 69-80.

Eryılmaz, A. (2010). Ergenler İçin Öznel İyi Oluşu Arttırma Stratejileri Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(33), 81-88.

Yıldırım, İ. (2004). Eş Destek Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(22), 19-26.

Sübaşı, G. (2003). Etkileşim Kaygısı Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenilirlik: çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(19), 35-40.

Genç. D. ve Yavuz-Güler, Ç. (2019). Etkili İlişkiler İçin Davranışsal Öz-Düzenleme Ölçeği’ni Türkçe’ye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 9(55), 1085-1109.

Özabacı, N., Körük, S. ve Kara, A. (2018). Evliliğe Yüklenen Anlam Ölçeğinin (EYAÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 8(50), 235-259.

Tezer, E. (1996). Evlilik ilişkisinden sağlanan doyum: Evlilik Yaşamı Ölçeği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 1-7.

Cihan-Güngör, H. ve Özbay, Y. (2006). Evlilikte Yetkinlik Ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 79-93.

Topçu, Ç, & Tezer, E. (2013). Fedakarlıkta Algılanan Zarar Ölçeği ve Fedakarlık Doyum Ölçeğinin Türkçeye adaptasyonu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(40), 176-185.

Topçu, Ç, ve Tezer, E. (2013). Fedakarlıkta Algılanan Zarar Ölçeği ve Fedakarlık Doyum Ölçeğinin Türkçeye adaptasyonu. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(40), 176-185.

Duru, E. (2015). Genel Aidiyet Ölçeğinin psikometrik özellikleri: geçerlik ve güvenirlik çalışması.Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 5 (44), 37-47.

Oskay, G. (1998). Genişletilmiş Objektif Ego Kimlik Statüsü Ölçeğinin Türkçeye uyarlanması-Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(9), 17-24.

Tagay, Ö. ve Voltan-Acar, N. (2012). Gestalt Temas Engelleri Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 61-72.

Baloğlu, M. ve Bardakcı, S. (2010). Güncellenmiş Öğrenci Yaşamı Stres Envanteri’nin Türkçeye uyarlanması, dil geçerliği ve ön psikometrik incelemesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(33), 57-70.

Çetinkaya, E., Kemer, G., Bulgan, G. ve Tezer, E. (2008). İkili İlişkiler Güven Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 65-77.

Çetinkaya, E., Kemer, G., Bulgan, G., & Tezer, E. (2008). İkili İlişkilerde Güven Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 65-77.

Ersanlı,K. ve Balcı,S. (1998). İletişim Becerileri Envanterinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (10), 7-12.

Kalkan, M. (2006). İlişkilerde İnanç Envanterinin (İİE) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 45-54.

Bacanlı, H., İlhan, T. ve Cihan-Güngör, H. (2012). İlişkisel Mizah Envanterinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37), 11-23.

Bacanlı, F. (2000). Kararsızlık Ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi ,2 (14), 7-16.

Bacanlı, F. (2000). Kararsızlık Ölçeğinin Geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(14), 7-16.

Büyükgöze-Kavas, A. (2012). Kariyer Karar Ölçeğinin Türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (38), 159-168.

Ulaş, Ö. ve Yıldırım, İ. (2016). Kariyer Kararı Verme Yetkinliği Ölçeği’nin geliştirilmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6(45), 77-90.

Terzi, Ş. (2006). Kendini Toparlama Gücü Ölçeği’nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 77-86.

Terzi, Ş. (2006). Kendini Toparlama Ölçeğinin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(26), 77-86.