Ülkeler: Türkiye
Hemşireler için Profesyonel Otonomiye Yönelik Tutum Ölçeği
Asakura, K., Satoh, T., & Watanabe, M. (2016). The development of an Attitude Scale toward Professional Autonomy for Hospital Nurses. Journal of Nursing Management, 24(4), 530–539.
Hemşirelerde Ahlaki Cesaret Ölçeği
Ayaz, E. (2020). Hemşirelerde ahlaki cesaret ölçeği: uyarlama, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması[Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Kafkas Üniversitesi, Kars.
Hemşirelerde Ahlaki Cesaret Ölçeği (HACÖ)
Ayaz, E. (2020). Hemşirelerde Ahlaki Cesaret Ölçeği: Uyarlama, geçerlilik ve güvenilirlik çalışması [Yüksek lisans tezi, Kafkas Üniversitesi]. YÖK Tez Merkezi.
Hemşirelerde Ayrımcılık Algısı Ölçeği
Jafarov, G.Ü. (2021). Hemşirelerin ayrımcılık algısına yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelerde Ayrımcılık Algısı Ölçeği (HAAÖ)
Ünsal Jafarov, G. (2021). Hemşirelerin ayrımcılık algısına yönelik bir ölçek geliştirme çalışması. [Doktora Tezi]. İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelerde Çok Boyutlu İşte Var Olamama Ölçeği
Tok Y. (2025). Hemşirelerde Çok Boyutlu İşte Var Olamama Ölçeğinin geliştirilmesi ve yygulanması (Tez No:972287) [Doktora tezi, Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi].Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Hemşirelerde İş Yaşam Kalitesi Ölçeği
Alan, H. (2012). Hemşirelerde İş Yaşam Kalitesi Ölçeği geliştirme: Bir uygulama (Yüksek Lisans Tezi). Haliç Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelerde İşle İlgili Sosyal Medya Kullanım Ölçeği
Çelik, Ş. (2025). Hemşirelerde İşle İlgili Sosyal Medya Kullanım Ölçeği‘nin türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışması (Tez No. 921919) [Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.
Hemşirelerde Meslektaş Dayanışması Ölçeği
Çetinkaya-Uslusoy, E. (2010). Hemşirelerde Meslektaş Dayanışması Ölçeği'nin geliştirilmesi ve meslektaş dayanışmasının iş doyumu ile ilişkisi (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelerin Alarm Yorgunluğu Ölçeği
Kahraman, C. (2020). Hemşirelerin Alarm Yorgunluğu Ölçeği’nin Türkiye’deki geçerlilik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Pamukkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü).
Hemşirelerin Araştırmaların Kullanılmasına İlişkin Görüşlerini Belirleme Anketi
Alp-Yılmaz, F. (2006). Hemşirelerin araştırmaya ve araştırmaların kullanılmasına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi(Yüksek lisans tezi). Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
Hemşirelerin Çalışma Ortamındaki Risklere Karşı Tutumu Ölçeği
Gülen, S., (2020). Hemşirelerin Çalışma Ortamındaki Risklere Karşı Tutumu Ölçeğinin geliştirilmesi ve uygulanması. (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi- Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
Hemşirelerin Çalışma Ortamındaki Risklere Karşı Tutumu Ölçeği (HÇORKTÖ)
Gülen, S. (2020). Hemşirelerin Çalışma Ortamındaki Risklere Karşı Tutumu Ölçeği’nin geliştirilmesi ve uygulanması (Doktora tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa Lisansüstü Eğitim Enstitüsü).
Hemşirelerin Enfeksiyon Kontrolü ve Önlenmesine Yönelik Gözlemleri Anketi
Çövener Özçelik, Ç., Aktaş, E.,& Ocakçı, A.F. (2017). Hemşirelerin Enfeksiyon Kontrolü ve Önlenmesine Yönelik Gözlemleri Anketi’nin geçerlilik güvenirlilik çalışması. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, içinde (ss. 335). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.
Hemşirelerin Rol ve Yetkinlikleri Ölçeği
Çıray Gündüzoğlu, N., Akın Korhan, E., Dilemek, H.,& Uzelli Yılmaz, D. (2017). Hemşirelerin Rol Ve Yetkinlikleri Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliği. Adnan Menderes Üniversitesi 1. Uluslararası Sağlık Bilimleri Kongresi, içinde (ss. 345). Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.
Hemşirelerin Sağlık Eğitimi Etkinliklerini Etkileyen Etmenler Ölçeği
Kılınç- Tosun, F. (1998). Hemşirelerin sağlık eğitimi etkinliklerini etkileyen etmenlerin belirlenmesine yönelik ölçek geliştirme çalısması (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Hemşirelerin Sokak Çocuklarına İlişkin Bilgi, Görüş ve Tutumları Ölçeği
İnce, N. (2002).Hemşirelerin sokak çocuklarına ilişkin bilgi, görüş ve tutumlarının incelenmesine yönelik ölçek çalışması. (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Hemşirelik Bakımında Etik Tutum Ölçeği
Özçiftçi, S. (2020). Hemşirelik Bakımında Etik Tutum Ölçeği geliştirme (Yüksek lisans tezi). İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hemşirelik Esasları Anabilim Dalı, İzmir. Bu Ölçek, Ölçek Sahibi Özçiftçi Tarafından İzin Alınarak Kullanılabilir
Hemşirelik Hizmetleri Yönetimi Etkinliği Ölçeği
Çetinkaya Kutun, F. (2011). Hastanelerde hemşirelik hizmetleri yönetimi etkinliğinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelik Hizmetlerinden Memnuniyet ve Beklenti Ölçeği
Beşer, A. (2003). İşcilerin hemşirelik hizmetlerinden memnuniyeti ve önemine ilişkin ölçek geliştirme çalışması(Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Hemşirelik İlişki Ölçeği (HİÖ)
Yavaş-Ayhan, A. G. (2019). Hemşirelerin hemşirelik ilişkisi düzeylerinin ve hemşirelik ilişkisine yönelik bakış açılarının incelenmesi [Yayınlanmamış doktora tezi]. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Hemşirelik İş Doyum Ölçeği
Yıldız, N. (2001). Yoğun bakım ünitelerinde çalışan hemşirelerde iş doyumunu etkileyen faktörler (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelik İş Stresi Anketi
Dinç- Sever, A. (1997). Hemşirelerin iş stresi ile başa çıkma yolları ve bunun sonuçlarının araştırılması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelik İş Stresi Anketi
Dinç- Sever, A. (1997). Hemşirelerin iş stresi ile başa çıkma yolları ve bunun sonuçlarının araştırılması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Hemşirelik İş Stresi Anketi
Dinç-Sever, A. (1997). Hemşirelerin iş stresi ile başa çıkma yolları ve bunun sonuçlarının araştırılması. (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.