Ülkeler: Türkiye

Toplu, F. S. (2023). Çevre sağlığı okuryazarlığı ölçeğinin geliştirilmesi (Tez No. 819875) [Tıpta Uzmanlık tezi, İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Malkoç, H. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumlarının ve bilişsel farkındalık becerilerinin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güven, E. (2011). Çevre eğitiminde tahmin-gözlem-açıklama destekli proje tabanlı öğrenme yönteminin farklı değişkenler üzerine etkisi ve yönteme ilişkin öğrenci görüşleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Güven, E. (2011). Çevre eğitiminde tahmin-gözlem-açıklama destekli proje tabanlı öğrenme yönteminin farklı değişkenler üzerine etkisi ve yönteme ilişkin öğrenci görüşleri (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Cömert, H. (2011). Çevre sorunları ve etkileri konusundaki işbirlikli öğrenme etkinliklerinin öğrencilerin bilgi, tutum ve davranışlarına etkisi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniveritesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Atasoy, E. (2005). Çevre içi eğitim: İlköğretim öğrencilerinin çevresel tutum ve çevre bilgisi üzerine bir çalışma (Doktora tezi). Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

Tosunoğlu, C. (1993). A study on the dimensions and determinants of environmental attitudes (Master's thesis). Middle East Technical University Graduate School of Natural and Applied Sciences, Ankara.

Gül, H. (1998). Çevresel baskı gruplarının okulun yönetsel ve eğitsel işleyişine etkileri (Kocaeli-İzmit örneği) (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Açar, S. (2010). İlköğretim sosyal bilgiler dersinde gözlem gezisi uygulamasının öğrencilerin eleştirel düşünme becerisine ve çevre duyarlılığına etkisi (Yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.

Yeşilkaya, E. (2011). Çevresel risk faktörleri algısının ilköğretim öğrencilerinin umutsuzluğuna etkisi (Yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.

Sakarya, S. (2010). Çevreye Karşı Motivasyon Ölçeği'nin okul öncesi öğretmen adayları üzerinde geçerlik güvenirlik çalışması (Ankara ili örneği) (Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Topbaş, G. (2021). Çevreye Yönelik Materyalist Eğilimler Ölçeğinin okul öncesi öğretmenleri üzerinde geçerlilik ve güvenirlik çalışması. [Yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özalp, I. (2006). Karikatür tekniğinin fen ve çevre eğitimde kullanılabilirliği üzerine bir araştırma. (Yüksek lisans tezi). Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.

Peker, R. (2020). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin çevre algıları ile çevreye yönelik tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi (Doktora tezi). Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi, Burdur.

Genç, Z., Kazez, H. ve Fidan, A. (2013). Çevrimiçi etik dışı davranışlarının belirlenmesi için bir ölçek uyarlama çalışması. M. Akgül, U. Çağlayan, E. Derman, A. Özgit, M. Topakcı.... ve U. Ercan (Eds). XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri,kitabı içinde (ss.197-200). İnternet Teknolojileri Derneği

Dursun, Ö. Ö. (2011). Çevrimiçi öğrenme topluluklarında iletişimci biçimlerinin belirlenmesi (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.

Ilgaz, H. (2008). Uzaktan eğitimde teknoloji kabulünün ve topluluk hissinin öğrenen memnuniyetine katkısı (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kaya, A. B. (2013). Çevrimiçi oyun bağımlılığı ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Samsa-Yetik, S. (2011). Çevrimiçi öz düzenleyici öğrenme ortamında farklı denetim odaklarına göre sunulan metabilişsel rehberliğin öğretmen adaylarının öz düzenleme becerilerine ve öz yeterlik algılarına etkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Karayurt, Ö. (2003). Champion Sağlık İnanç Modeli Ölçeği'nin Türkiye için uyarlanması ve kendi kendine meme muayenesi uygulama sıklığını etkileyen faktörler (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Turhan, N, O. (2015). Ergenlerin cinsel eğitime yönelik tutumlarına ilişkin bir ölçek geliştirme çalışması (Yüksek Lisans). Maltepe Üniversitesi, İstanbul.

Artan, İ. (1988). Annesi çalışan ve çalışmayan ilkokul birinci ve beşinci sınıf öğrencilerinin cinsel kimliklerini kazanmalarının incelenmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Pınar, G. (2008). Üniversite Gençlerine Yönelik Geliştirilen Cinsel Sağlık ve Üreme Sağlığı Eğitim Programının Etkinliği (Doktora tezi) Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Bayrakçeken, E. (2018). Genç kadınlarda cinsel ve üreme sağlığı damgalama ölçeği geçerlik ve güvenirliği (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Doğum, Kadın Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, Erzurum.

Kılavuz, M. & Yiğit F. (2023). What do I do to avoid sexually transmitted diseases? A scale development study: behavioral scale for protection from sexually transmitted diseases. BMC Women’s Health, 23. https://doi.org/10.1186/s12905-023-02658-9