Ölçek Kategorileri: 60 Sağlık Bilimleri

Duran, S., & Polat, S. (2023). Psychometric properties of the Turkish version of the therapeutic relationship assessment scale for nurses. Journal of Research in Nursing, 28(8), 630-641.  

Onan - Gökçe, N. (2001). Terminal dönemdeki kanser hastalarına bakım veren hemşirelerin karşılaştıkları güçlükler ve başa çıkma yolları (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri, İstanbul.

Avci, I. A., & Altinel, B. (2018). The Validity and Reliability of Health Belief Scale for Testicular Cancer Self-Examination. American journal of men's health, 12(3), 531–538.

Unal-Cevik, I., Sarioglu-Ay, S., & Evcik, D. (2010). A comparison of the DN4 and LANSS questionnaires in the assessment of neuropathic pain: validity and reliability of the Turkish version of DN4.The Journal of Pain, 11(11), 1129-1135. doi:10.1016/j.jpain.2010.02.003

Pınar, R. (2005). Reliability and construct validity of the SF-36 in Turkish cancer patients. Quality of Life Research, 14(1), 259-264.

Birinci, T., Altun, S., Ziroğlu, N., & Kaya-Mutlu, E. (2023). The Shanghai Elbow Dysfunction Score: Psychometric properties, reliability and validity study of the Turkish version. Evaluation & the Health Professions, 1-1. Doi: 10.1177/01632787231183089

Cetin, A. A., Bektas, H., & Ozdogan, M. (2016). The West Haven Yale Multidimensional Pain Inventory: Reliability and validity of the Turkish version in individuals with cancer. European Journal of Oncology Nursing, 20, 1-9. DOI: 10.1016/j.ejon.2015.03.007

Çapık, A. (2013). Tılburg gebelikte distres ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Erzurum). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Mutlu-Satil, E., Baysan-Arabaci, L. (2022). Turkish validity and reliability of Type-1 Diabetes Stigma Assessment Scale. Northern Clinics of İstanbul, 9(6), 654-662. https://doi.org/10.14744/nci.2021.36937

Türk, Ç., Karataş, H. ve Bektaş M. (2016). Tip 1 Diyabetli Adölesanlarda Diyabet Bakımında Ebeveyn İzlemi Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. J Pediat Res, 3(1), 35-40.

Koç, E. (2020). Tip 2 diyabet tanısı konmuş kişilerde hastalık öz yönetiminin değerlendirilmesi ve Tip 2 Diyabet Öz Yönetimi Ölçeğinin geliştirilmesi [Uzmanlık tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Demirtaş, A., & Akbayrak, N. (2017). Development of an assessment scale for treatment compliance in type 2 diabetes mellitus in Turkish population: Psychometric evaluation. International Journal of Nursing Sciences, 4 (3), 244-251. DOI:10.1016/j.ijnss.2017.06.002

Yildiz, E., & Kavuran, E. (2018). The validity and reliability of the type 2 diabetes and health promotion scale Turkish version: a methodological study. Scandinavian journal of caring sciences, 32(1), 417-421.

Yildiz, E., & Kavuran, E. (2018). The Validity and Reliability of The Type 2 Diabetes and Health Promotion Scale Turkish version: A methodological study. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 32(1), 417-421.

Terkeş, N. (2012). Tip 2 Diyabetli Bireylerde Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Terkeş N. (2012). Tip 2 Diyabetli Bireylerde Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği'nin Geçerlik Güvenirlik Çalışması (Yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.

Uskun, E., Akcam, F. ve Öztop, R. (2023). Tıbbi Atıklara Yönelik Tutum ve Davranış Ölçeğinin Geliştirilmesi: Metodolojik Bir Çalışma. Flora İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Dergisi, 28(2), 238 – 252. https://doi.org/10.5578/flora.20239923

Dalli, Ö. E., & Girgin, N. K. (2023). Medical device-related pressure injury knowledge assessment for nurses: Development and psychometric validation of a multiple choice test. Journal of Wound Care, 32 (Sup6a), lxxv–lxxxvi. https://doi.org/10.12968/jowc.2023.32.Sup6a.lxxv

Aydın Kahraman, H. (2023) Tıbbi Cihaza Bağlı Basınç Yarası Risk Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi (Tez No. 813625) [Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. Aydın Kahraman, H. ve İpek Çoban G.(2023,24-25 Kasım). Tıbbi Cihaza Bağlı Basınç Yarası Risk Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi [Bildiri sunumu]. 2.Uluslararası Sağlık Bilimleri ve Multidisipliner Yaklaşımlar Kongresi, Erzurum, Türkiye.

Gök, G. (2021) Elektronik tıbbi kayıt kabul modeli seviye-7 dijital hastanelerde teknoloji kabul düzeyinin tıbbi hata algısına etkisinin belirlenmesi (Tez No. 705609)  [Doktora tezi, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Yıldız, M. (2021). Kamu Özel Ortaklığı (Şehir Hastanesi) Hastanesinde Çalışan Yoğun Bakım Hemşirelerinin Tıbbi Hata Eğiliminin, Hemşirelikte Tıbbi Hataya Eğilim Ölçeği ve Tıbbi Hata Tutum Ölçeği İle Belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Bağımlılık ve Adli Bilimler Enstitüsü, Adana.

Güleç, D. (2012). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Güleç, D. (2012). Tıbbi Hatalarda Tutum Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi (link is external) (link is external) adresinden edinilmiştir.

Karaca, O., Çalışkan, S. A., & Demir, K. (2021). Medical artificial intelligence readiness scale for medical students (MAIRS-MS)–development, validity and reliability study. BMC medical education, 21(1), 1-9. https://doi.org/10.1186/s12909-021-02546-6

Yılmaz, N. D. ve Atılgan, H. (2014). Öğretim üyelerinin beklenti ve algıları üzerinden Tıp Eğitiminde Değişim Yönetimi Ölçeği. Tıp Eğitimi Dünyası, 13(39), 1-12.