Ölçek Kategorileri: 240 Diğer Psikolojik Bozukluklar

Kutlu, L. (2003). Açık Agresyon Ölçeği'nin (The Overt Aggression Scale) Türk psikiyatrik hasta grubunda geçerlik-güvenirlik çalışması(Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Sevincer, G. M., Kaya, A., Bozkurt, S., Akin, E. & Kose, S. (2017). Reliability, validity, and factorial structure of the Turkish version of the Weight Self-Stigma Questionnaire (Turkish WSSQ). Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 27:4, 386-392. DOI: 10.1080/24750573.2017.1379717.

Aydın, O., Çöldür, E. Ö., & Aydemir, Ö. (2017). DSM-5 Agorafobi Ölçegi Türkçe Formunun geçerliligi ve güvenilirligi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 18(Suppl.2), 24-30. doi: 10.5455/apd.240408

Mançe, Ö. (2006). İlk yıl üniversite öğrencilerini patalojik yeme tutumlarına yatkın yapan faktörler. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Saçak, K. (2019). Turkish version of the Perceived Devaluation-Discrimination Scale: An adaptation study [Unpublished master's thesis], Middle East Technical University, Ankara.

Ergüney, F. E. (2012). Yeme bozukluğu hastalarında tedavi motivasyonu, beden imgesi ve depresyonun değerlendirilmesi (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ergüney-Okumuş, F. E., Sertel-Berk, H. Ö. S., Yücel, B., & Rieger, E. (2018). The Anorexia Nervosa Stages of Change Questionnaire and the Bulimia Nervosa Stages of Change Questionnaire: Their psychometric properties in a Turkish sample. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 19, 29-33. doi: 10.5455/apd.288471

Kartallar, R. (1996). Antisosyal Davranış Ölçeği geliştirmeye yönelik bir çalışma (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Demirdis, E., & Celik, S. B. (2013). Separation Anxiety Inventory: Validity and reliability study. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 1727-1731.

Güleç, H., Tamam, L., Yazıcı-Güleç ,M., Turhan, M., Karakuş, G., Zengin, M.& Stanford, M.S.(2008). Psychometric properties of the Turkish version of The Barratt Impulsiveness Scale-11.Bulletin of Clinical Psychopharmacology, 18(4), 251-258.

Tamam, L., Güleç, H. ve Karataş, G. (2013). Barratt Dürtüsellik Ölçeği Kısa Formu (Bıs-11-Kf) Türkçe uyarlama çalışması. Noropsikiyatri Arşivi, 50(2), 130-134. doi: 10.4274/npa.y 6296

Güleç, H. Sayar, K. ve Yazıcı Güleç, M. (2007). Bedensel Duyumları Abartma Ölçeği Türkçe Formunun geçerlik ve güvenirliği. Düşünen Adam, 20(1),16-24.

Yener-Duman, Ö., Usubütün, S. ve Göka, E. (2004).Belirti Yorumlama Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenilirliği.Türk Psikiyatri Dergisi,15(1),26-40.

Aydemir, Ö., Öztekin, S., & Akdeniz, F. (2018). Reliability and Validity Study of the Turkish Version of Bipolar Prodrome Symptom Scale. Turkish Journal of Psychiatry, 29(2).

Kose, S., Tekintas, N. S., Durmus, F. B., Akin, E. & Sayar, K. (2017). Reliability, Validity, And Factorial Structure of The Turkish Version of The Bradford Somatic Inventory (Turkish BSI-44) in A University Student Sample. Psychiatry and Clinical Psychopharmacology, 27 (1), 62-69. DOI: 10.1080/24750573.2017.1293245

Ergüney, F. E. (2012). Yeme bozukluğu hastalarında tedavi motivasyonu, beden imgesi ve depresyonun değerlendirilmesi (Yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Tuncer, Z. G. (2018). Kronik Ruhsal bozukluğu olan bireylerde Camberwell Gereksinim Değerlendirme Ölçeği Kısa Formu/Öz Bildirim Formunun Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Adın, R. M., Ceren, A. N., Salcı, Y., Fil-Balkan, A., Armutlu, K., & Ayhan-Kuru, Ç. (2022). Dimensionality, psychometric properties and population-based norms of the Turkish version of the Chalder Fatigue Scale among adults, Health and Quality of Life Outcomes, 20(1), 1-16. https://doi.org/10.1186/s12955-022-02074-x

Güngör, H. ve Buluş, M. (2016). Ebeveyn mükemmeliyetçiliğinin 5-6 yaş okul öncesi dönem çocuklarının algılanan kaygı düzeyini öngörmedeki rolü. PAU Eğitim Fakültesi Dergisi, (39), 147-159.

Koçak, R., Karaboğa, M. ve Baloğlu, M. (2015). Çocuklar için Aleksitimi Ölçeği (ÇAÖ) Türkçeye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Turkish Studies, 10(11), 1023-1036.

Yılmaz, R., Esmeray, H. ve Erkorkmaz, Ü. (2011). Çocuklarda Yeme Davranışı Anketinin Türkçe uyarlama çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 12, 287-294.

Salih-Zoroğlu, S. (1997). Çocukluk Çağı Disosiyasyon Soru Listesinin geçerlilik ve güvenilirlik çalışması (Tıpta uzmanlık tezi). İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İstanbul.

İncekaş-Gassaloğlu, S., Baykara, B., Avcil, S. ve Demiral, Y. (2016). Çocukluk Otizmi Derecelendirme Ölçeği Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 27(4), 266-274.

Şafak, Y., Say Öcal, D., Özdel, K., Kuru, E., & Örsel, S. (2018). Dimensional Approach to Obsessive-Compulsive Disorder: Dimensional Obsessive-Compulsive Scale with Turkish Psychometric Properties. Turkish Journal of Psychiatry, 29(2).

Mızrak, Ö. E. (2006). Anksiyete bozukluğu ve/veya depresif bozukluk tanısı alan hastalarda çok boyutlu mükemmeliyetçilik ölçeği uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.