Ölçek Kategorileri: 185 Sağlık Psikolojisi

Sunmaz, D. (2003). Ebeveyn sağlık inanç ölçeğinin Türkiye'deki geçerlilik ve güvenirlik çalışması(Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Araslan, N. (2012). Ebeveyn yemek Zamanı Davranışları Ölçeğinin Türkçe'ye uyarlanması ve çocukluk çağı obezitesi ile ebeveyn yemek zamanı davranışları arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Arslan, N. ve Erol, S. (2014). Ebeveyn Yemek Zamanı Davranışları Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirliği . Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 16 (3) , 16-27. https://dergipark.org.tr/tr/pub/hemarge/issue/52739/695861

Karagöz, Y. ve Ilıman, E. (2019). Ebeveynlerde Sağlıklı Yaşam Eğitimi Bilinç Düzeyi Ölçeğinin geliştirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4(1), 55-64.

Gönener, H.D. (2003). Okul yaş dönemi çocuğu olan ebeveynlerin hastalık ve hastaneye yatma durumunda Ebeveynlerin Endişe Kaynakları Ölçeği'nin geliştirilmesi ve çocukların endişe kaynakları ile etkileşimi(Doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Bozkurt, N. (2009). Meme kanseri hastalarında Egzersiz Öz Yeterlilik Ölçeğinin Türkçe geçerlilik ve güvenirliğinin incelenmesi (Doktora tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Üniversitesi, İzmir.

Ortabağ, T., Ceylan, S., Akyüz, A., & Bebiş, H. (2010). The validity and reliability of the Exercise Benefits/Barriers Scale for Turkish military nursing students. South African Journal for Research in Sport, Physical Education and Recreation, 32(2), 55-70.

Caz, Ç., Paktaş, Y., Yazıcı, Ö.F. (2023). Egzersize Yönelik Sağlık İnançları Tutum Ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 39(1), 115-124. https://doi.org/10.53490/egehemsire.1147705

Karadağ, M., Yıldırım, N., & İşeri, Ö. P. (2016). El hijyeni inanç ölçeği ve el hijyeni uygulamaları envanterinin geçerlilik ve güvenirliliği. Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 41(2), 271-284. http://dx.doi.org/10.17826/cutf.206317

Başgün, Ekşioğlu, A. (2007). Akran eğitimi yolu ile anneden anneye emzirme yeterlilik eğitiminin etkisinin belirlenmesi (Yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi, İzmir). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp adresinden edinilmiştir.

Çiftçi F., Demirci H., Çiftçi H., Ocakoğlu G. (2021). Validation of Turkish Version of newest vital sign scale to assess health literacy. Bezmiâlem Science, 9(2), 219 – 225. https://doi.org/10.14235/bas.galenos.2020.4052

Hayta, S. (2008). Ameliyat nedeniyle hastaneye yatan adolesanların ameliyat olma ve hastaneye yatma durumunda Endişe Kaynakları Ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

Serindağ, S. (2008). Onkolojik hastalığı olan okul yaş dönemi çocukların hastalık ve hastaneye yatma durumunda endişe kaynakları ölçeğinin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

Bahçivan, G. (2008). Kanser ağrısı yönetiminde hastadan kaynaklanan engellerin incelenmesi (Yüksek lisans tezi). GATA Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yazıcıoğlu, H., Özgök, A., Balaban, F., Doğanay Erdoğan, B., Ünver, S. (2012). Tek doz esmolol, kalp cerrahisi için fentanil-midazolam anestezisi sırasında entübasyona verilen bispektral indeks ölçeği yanıtını zayıflatır. Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi, 20(1), 72 – 78.

Baybaş, S., Yıldırım, Z., Ertem, D. H., Dirican, A., & Dirican, A. (2017). Development and validation of the Stigma Scale for Epilepsy in Turkey. Epilepsy & Behavior, 67, 84-90. DOI: 10.1016/j.yebeh.2016.12.023

Aydemir, N., Kaya, B., & Yıldız, G. (2018). Development of the Perceived Stigma Scale and the Concealment of Epilepsy Scale for the Turkish population. Epilepsy & Behavior, 80, 1-4. DOI: 10.1016/j.yebeh.2017.11.032

Yeni, K. (2014). Epilepsi öz-yönetim ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Tutar Güven, Ş. (2013). Epilepsili çocuklarda nöbet öz-yeterlik ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Çapa, Z., Karadağ, G., & Kul, S. (2023). The validity and reliability of Turkish version of the Self-Efficacy Scale in nursing care of children with epilepsy. Journal of Pediatric Nursing, 71, e97-e103. doi: 10.1016/j.pedn.2023.04.019

Mollaoğlu M., Mollaoğlu M. ve Durna Z. (2017). Epilepsili hastalarda yaşam kalitesi ölçeği’nin (QOLIE-10) geçerlilik ve güvenilirliği. Nöropsikiyatri Arşivi;54: 229-243. DOI: 10.5152/npa.2016.13809

Mollaoğlu, M., Durna, Z. ve Bolayır, E. (2015). Türkiye’deki Epilepsili Hastalarda Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin (QOLIE-31) geçerlik ve güvenirliği. Nöropsikiyatri Arşivi, 52, 289-295. doi: 10.5152/npa.2015.8727

Mollaoğlu, M., Mollaoğlu, M. ve Durna, Z. (2016). Epilepsili Hastalarda Yaşam Kalitesi Ölçeği’nin (QOLIE-10) geçerlilik ve güvenilirliği. Nöropsikiyatri Arşivi. Advance online publication. doi: 10.5152/npa.2016.13809

Ardic, A., & Esin, M. N. (2015). The Adolescent Lifestyle Profile Scale: Reliability and validity of the Turkish version of the instrument. Journal of Nursing Research, 23(1), 33-40.

Tarsuslu, B., & Durat, G. (2020). Psychometric properties of the Masculine Depression Scale in Turkish male university students. Perspectives in Psychiatric Care, 57 (1), 1–8. https://doi.org/10.1111/ppc.12561