Enstitüler: Sosyal Bilimler Enstitüsü

Ramazan, M. O. (1997). WJ-R COG Görsel Eşleme, Çizip Çıkarma, Görsel Tamamlama ve Resim Tanıma Testlerinin güvenilirlik, geçerlilik ve ön norm çalışması (Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Eker, F. (1994). Babaların çocuk bakımı ve ev işlerine katılım düzeyleri ve belirleyicileri (Yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Erol, E. (2018). Çocuk Depresif Semptom Ölçeği geliştirme çalışması (Doktora tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ay-Zöğ, D. (2008). Öğrencilerin çocuk haklarını algılama düzeyleri ile akademik başarıları arasındaki ilişki (İstanbul ili Beyoğlu ilçesi örneği) (Yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Türk, S. (2010). Öğretmen adayları ile ilköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin çocuk istismarı potansiyeli açısından incelenmesi. ( Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.

Demirtaş, S. (2011). Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği’nin geliştirilmesi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Öy, B. (1991). Çocuklar için depresyon ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 2(2), 132-136.

Özusta, Ş. (1993). Çocuklar İçin Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri’nin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz-Yüksel, A. (2003). Empati eğitim programının ilköğretim öğrencilerinin empatik becerilerine etkisi(Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Çölümlü, G. M. (2014). Çocuklar İçin Kaygı Ölçeği-R (2) 'nin Türkçe versiyonunun psikometrik özellikleri. (Yüksek lisans tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Erden, H. G. (1995). Çocuklar için kişilik envanteri: Türk çocukları için uyarlama ve standardizasyon çalışması (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özusta, Ş. (1993). Çocuklar için durumluk-sürekli kaygı envanterinin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Altıntaş, M. (2014). Çocuklar İçin Zihin Kuramı Test Bataryası'nın 4-5 yaş Türk çocuklarına uyarlanması, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Haliç Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Özel, G. (2019). Çocuklar Öfke Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlaması: Güvenirlik ve geçerlik analizleri [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Çukurova Üniversitesi, Adana.

Gürtunca, A. (2013). Çocuklar ve ergenler için empati ölçeği Türkiye geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Gürtunca, A. (2013). Çocuklar ve Ergenler İçin Empati Ölçeği Türkiye Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. (Doktora Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü, İstanbul). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi adresinden edinilmiştir.

Çağlayan, İ.D. (2019). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu tanısı almış çocuk ve ergenlerde içselleştirilmiş damgalanmanın benlik saygısı, umut ve depresyon ile ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Özgülük, S. B. (2009). Testing response styles theory in Turkey: the relationship of response styles and problem solving to the depressive symptoms of preadolescents. Middle East Technical University Graduate School of Social Sciences, Ankara.

Özgülük, B. S. (2009). Testing Response Styles Theory: The relationship of response styles and problem solving to the depressive symptoms of preadolescents. (Master's thesis). Middle East Technical University Graduate School of Social Sciences, Ankara.

Özdemir, S. (2002). Çocuğunu çalıştıran ve çalıştırmayan annelerin çocuk işçiliği ve eğitime ilişkin tutumları yönünden karşılaştırılması. (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Göktepe, K. (2014). Çocukluk çağı travma sonrası duygusal stres ölçeği'nin uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması (Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul).

Melli-Köktürk, A. S. (2000). Çok boyutlu Başarı Korkusu Ölçeği'nin Türkçe'ye uyarlanması ve başarı korkusu ile kendini kurgulama düzeyi arasındaki ilişki (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özbay, Y. ve Mısırlı-Taşdemir, Ö. (2003). Çok Boyutlu Mükemmeliyetçilik Ölçeği: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. VII. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Malatya, 9-11 Temmuz.

Balkaya, F. (2001). Çok boyutlu öfke envanterinin geliştirilmesi ve bazı septom gruplarındaki etkisi (Yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Şeten, C. (2012). Meta-analiz:Çok Boyutlu Öğrenci Yaşam Tatmini Ölçeğinin (MSLSS) güvenilirlik genelleştirmesine ilişkin bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.