Enstitüler: Sosyal Bilimler Enstitüsü

Topkaya, N. (2011). Psikolojik yardım alma niyetinin sosyal damgalanma, tedavi korkusu, beklenen yarar, beklenen risk ve tutum faktörleriyle modellenmesi (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Bacanlı, H. (1990). Kendini ayarlama becerisinin çeşitli Değişkenlerle ilişkisi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Nadim, P. (1995). An Investigation of assertive behavior in visually impared young adults and an experimental group study with visually impaired adolescents (Master thesis). Marmara University Social Sciences Institute, İstanbul.

Alan, H. (2008). Diyabetes mellitusda gözlenen duygusal ve kendini düzenleme stratejileri ile bu faktörlerin genel iyilik hali ve fiziksel sağlıkla ilişkisi (Yüksek lisans tezi). Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Muğla.

Temuge, T. (1987). Kendini Kabul Envanterinin lise öğrencilerine uyarlanması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Birtane-Doyum, B. (2017). Kendini Susturma Ölçeği'nin Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Okan Üniversitesi, İstanbul.

Altun, A. (2020). Türkiye’de kent ve aktif vatandaşlık üzerine bir çalışma: Ankara-Kırıkkale örneği [Yayınlanmamış doktora tezi]. Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.

Talu, A. A. (2017). Balıkesir’de kentlilik bilinci, kentsel farkındalık ve kentsel algı: Bir ölçek geliştirme çalışması (Tez No. 486101) [Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Kıray, G. (2013). Khatena-Torrance Yaratıcı Algılama Envanterinin Türkiye koşullarına uyarlanması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Gezici, M. (2002). Çalışan kadınların ve ev kadınlarının benlik-algısı, benlik-kurgusu ve merkezi kimlik tanımı açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara

Ulusoy, Y. (2010). Kişiler Arası Bağımlılık Ölçeği`nin (Interpersonal Dependency Inventory) uyarlama çalışması (Yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.

Uysal, D. (2002). Çalışanların kişilerarası adil davranış algıları ile çatışma iletişim tarzları arasındaki ilişki ( Yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Koç, M. S. (2017) Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği’nin Türk kültürüne adaptasyonu ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Tez No. 473395) [Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü]. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi.

Öztan, N. (1995). Terapist ile hasta arasındaki terapötik ilişkinin farklı boyutlarda incelenmesi (Doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Özdil, G. (2008). Kişilerarası problem çözme becerileri eğitimi programının okulöncesi kurumlara devam eden çocukların kişilerarası problem çözme becerilerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.

Şimşek, Ö. (2006). İnsan dinamiği kişilik özelliklerinin incelenmesine yönelik ölçek geliştirme çalışması. (Yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.

Motan, İ. (2002). Kaygı ve depresyonu ayrıştırmak: Dayanıklılık. (Yüksek lisans tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Koç, M. H. (2017). Lise öğretmenlerinin kişisel ve mesleki değerlere ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi (Doktora tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Eskici, R. (1996). Lise öğrencilerinin kişisel stillerini belirleyen faktörler (Yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.

Okray, Z., Palabıyıkoğlu, RN, Çakıcı, E.(2005). Turkish translation of personal and relationship profile. (Unpublished Master Thesis,). Near East University Institute of Applied and Social Sciences, Nicosia.

Uğurlu, U. (1994). Yetiştirme yurdunda yaşayan ergenler ile ailesiyle birlikte yaşayan ergenlerin öz saygı ve atılganlık düzeyleri açısından karşılaştırılması (Yüksek lisans). Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.

Kavcıoğlu, F. C. (2011). The role of meta-mood experience on the mood-congruency effect in recognizing emotions from facial expressions (Master's thesis). Middle East Technical University School Of Social Sciences, Ankara.

Atasoy, A. (2019). Kısa Histriyonik Kişilik Ölçeği’nin Türkçe versiyonunun psikometrik özelliklerinin incelenmesi (Tez no. 544992). [Yüksek lisans tezi, Üsküdar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü].

Budak, F. (2016). Klinik Liderlik Ölçeğinin Türkçe geçerlik güvenilirlik çalışması: Niğde ili Kamu Hastaneleri Birliği örneği (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı, Ankara.

Çatuk,C. (2018). Siber riskler karşısında kobi'lerin bilgi güvenliği farkındalıklarını ölçen bir ölçek geliştirme: Gaziantep örneklemi (Yayınlanmamış doktora tezi). Hasan Kalyoncu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.